Η Αναστασία Πλακιά, που βίωσε την ανείπωτη τραγωδία του δυστυχήματος στα Τέμπη, εκφράζει τον αβάσταχτο πόνο της μετά την απώλεια των δίδυμων αδελφών της και της ξαδέλφης της. Σε συνέντευξή της, καταγγέλλει τη συγκάλυψη που περιβάλλει την υπόθεση και απαιτεί δικαίωση για τις οικογένειες των θυμάτων, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για αλήθεια και ηθική δικαιοσύνη. Με τα λόγια της, αναδεικνύει την αγωνία και την οργή όλων των οικογενειών που επλήγησαν, ζητώντας να μην επαναληφθούν παρόμοιες τραγωδίες στο μέλλον.
Η Αναστασία Πλακιά μίλησε στο Live News, με αφορμή τις μεγάλες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας που οργανώθηκαν την Κυριακή 26 Ιανουαρίου σε όλη τη χώρα, αλλά και σε πόλεις του εξωτερικού.
Η οικογένεια της Αναστασίας, θρηνεί το χαμό των δίδυμων παιδιών της, Χρύσας και Θώμης, αλλά και της ξαδέλφης τους Αναστασίας, στο τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη.
«Τα συγκεκριμένα κορίτσια δολοφονήθηκαν. Έχω γνωρίσει πολλά αδέλφια των θυμάτων και το κενό αυτό δεν θα γεμίσει ποτέ. Τουλάχιστον ας έρθει μία ηθική δικαιοσύνη. Να σταματήσουν να τους δολοφονούν ξανά και ξανά. Μας λένε να μην φωνάζουμε, να έχουμε βουβό πόνο, γιατί αυτό τους συμφέρει. Χθες αποδείξαμε ότι δεν είμαστε μόνο οι 57 οικογένειες. Έχουμε όλη την Ελλάδα μαζί μας και τους Έλληνες του εξωτερικού. Χθες δώσαμε ένα ηχηρό μήνυμα, ότι απαιτούμε να βγει η αλήθεια. Να μας απαντήσουν επιτέλους το «γιατί»; Ο πατέρας μου χθες φίλησε τα ονόματα των κοριτσιών στο δρόμο. Κανονικά θα έπρεπε να τα φιλάει στην αγκαλιά του» είπε η νεαρή κοπέλα στον Νίκο Ευαγγελάτο.
Σχετικά με την πορεία των ερευνών, ανέφερε: «Δεν φοβάμαι, οργίζομαι από την συγκάλυψη, όπως κι όλοι. Είμαστε οργισμένοι , δεν φοβόμαστε. Έχουμε αποδείξει τι εννοούμε όλοι με τη λέξη συγκάλυψη. Γιατί εκείνο το βράδυ έτρεξαν να μπαζώσουν; Να μπαζώσουν τι; Να πετάξουν τις αδερφές μου πού; Αντιλαμβάνεστε ότι βρήκαμε οστά από τις αδερφές μου στο Κουλούρι; Ας μας πουν την αλήθεια κι ας μας αφήσουν μετά να πενθήσουμε. Αυτή τη στιγμή δεν μας αφήνουν να πενθήσουμε».
«Αυτά τα δύο χρόνια μου φαίνονται σαν χθες. Έχω χάσει τα πάντα, το μέλλον μου, τον κόσμο μου όλο. Με αυτά τα τρία κορίτσια μαζί μεγαλώσαμε και μαζί κάναμε όνειρα. Τώρα μου λένε ξαφνικά να ζήσω χωρίς εκείνες», πρόσθεσε η Αναστασία Πλακιά και κατέληξε: «Το ‘γιατί’ σίγουρα δεν θα φέρει τίποτα πίσω, αλλά αν μάθουμε εμείς το ‘γιατί’, δεν θα χρειαστεί να το ζήσει καμία Θώμη, καμία Χρύσα, καμία Χρύσα ξανά».