Στο άρθρο, η Βασιλική Τρουφάκου μοιράζεται τις σκέψεις της για τη μητρότητα, μετά την γέννηση του γιου της τον περασμένο Μάιο. Περιγράφει την εμπειρία της ως ονειρική και γεμάτη ευγνωμοσύνη, ενώ αναφέρεται και στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει ως νέα μητέρα. Επιπλέον, αποκαλύπτει πώς έχει καταφέρει να προστατεύσει την ιδιωτική ζωή του συντρόφου της, κρατώντας τον μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Μαμά για πρώτη φορά έγινε τον περασμένο Μάιο η Βασιλική Τρουφάκου. Η ηθοποιός έφερε στον κόσμο ένα υγιέστατο αγοράκι – που θα πάρει το όνομα του πατέρα της, Γρηγόρη -, καρπό του έρωτά της με τον επί πολλά χρόνια σύντροφό της, τον οποίο φροντίζει να κρατά μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Στη συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό TύποςTv, η Βασιλική Τρουφάκου αναφέρεται στο πως βιώνει η ίδια αυτό το ταξίδι της μητρότητας ενώ εξηγεί και το πως έχει καταφέρει να διαφυλάξει από τα φώτα της δημοσιότητας την ταυτότητα του συντρόφου της, με τον οποίο έχει υπογράψει σύμφωνο συμβίωσης.
Οι πρώτες προτάσεις αισθάνθηκες πως ήθελαν να σε εγκλωβήσουν στο ρόλο της πολύ ωραίας γυναίκας;
Όχι δεν έχω άλλωστε εστίασει εκεί. Μόνο στο θέατρο έχω παίξει την «Ωραία Ελένη». Ούτε η παρουσία μου είναι τόσο δεσμευτική κι αν δεν θέλεις εσύ, δεν εγκλωβίζεται. Είναι ο τρόπος που διαχειρίζεται ο καθένας την εικόνα του. Έχω και εγώ την ματαιοδοξία μου, αλλά δεν έχω παίξει κάτι τόσο ματαιόδοξο. Κάτι που να βασίζεται τόσο πολύ στην εξωτερική εμφάνιση. Η Angelina Jolie πήρε όσκαρ που έπαιξε το μοντέλο, πάντως. Έχει να κάνει με τον τρόπο που το προσεγγίζει κάποιος. Όσο μεγαλώνεις παίζεις ρόλους που σε ενδιαφέρουν.
Πλέον, έχεις ένα μωράκι στη ζωή σου, που είναι οκτώ μηνών. Πως είναι αυτό το ταξίδι της μητρότητας για την Βασιλική;
Το ζω ονειρικά. Δεν πιστεύω ακόμα στην τύχη μου. Είμαι πολύ ευγνώμων στο σύμπαν και την οικογένειά μου. Δεν το ήξερα πως το ήθελα τόσο. Ήξερα πως είναι ένας σταθμός και ήθελα να περάσω από κει. Δεν ήξερα πως θα μου έφερνε την χαρά που μου έφερε. Δεν το περίμενα, ήταν απρόβλεπτο. Και σε όσους διστάζουν, δειλιάζουν, το λέω, είναι πολύ ωραία. Έχει τις δυσκολίες του. Δεν είναι εύκολο, είναι πολύ απαιτητικό, είναι μία διαφορετική κατάσταση και με τις δουλειές και όλα αυτά, θέλει να μηχανεύεται πράγματα, να βρίσκεις λύσεις, να αντέχεις.
Ακολουθώ αυτό που θέλω και νιώθω πως λειτουργεί. Ακούμε διάφορα πράγματα, άχρηστα θα έλεγα, είναι ο καθένας πως το βιώνει, πόσο το ήθελε, τι βοήθεια έχει, τι σχέση έχει με τον άνδρα, τον σύντροφο, είναι όλα αυτά πολύ σημαντικά πράγματα. Πάνω απ’ όλα, όμως, είναι να ακούς τον εαυτό σου. Τι λέει η δική σου καρδιά.
Εσύ έχεις βοήθεια;
Βεβαίως. Έχω τη μητέρα μου, αλλά δε σημαίνει πως αν δεν έχεις τη μαμά σου, δε γίνεται. Έχω φίλους στο εξωτερικό χωρίς τη βοήθεια της μαμάς, που τα πάνε υπέροχα. Αλλά σε αντίθεση με εμάς τους Έλληνες, σε λίγους μήνες στέλνουν το μωρό στο σταθμό.
Με το παιδί έχεις αποκτήσει άλλα άγχη;
Ευαισθησίες έχω αποκτήσει περισσότερες. Σκέφτομαι πράγματα που δεν τα είχα σκεφτεί πριν. Έχω γίνει πιο μαλακή.
Παράλληλα έχεις καταφέρει να προφυλάξει τον πατέρα του παιδιού. Που σημαίνει πως όποιος θέλει να κάνει κάτι, το κάνει χωρίς τυμπανοκρουσίες.
Μπορούμε να έχουμε τον τρόπο μας στα πράγματα. Τη ζωή μας μπορούμε να την ζήσουμε όπως θέλουμε εμείς. Η κοινωνία, οι φίλοι μας, μας προτείνουν έναν τρόπο. Έχουμε όμως το δικαίωμα να το κάνουμε με τον δικό μας τρόπο. Μην το ξεχνάμε αυτό. Να μη ζήσουμε σαν κάποια άλλη τη ζωή μας.
