Μια πρόσφατη μελέτη από το Γενικό Νοσοκομείο Παπαγεωργίου εξετάζει τις ψυχολογικές επιπτώσεις που υπήρξαν στους γιατρούς και τους νοσηλευτές κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19, εστιάζοντας στην ηθική δυσφορία και βλάβη που βίωσαν.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι επαγγελματίες υγείας υπήρξαν αντιμέτωποι με σοβαρές προκλήσεις και περιορισμένες δυνατότητες παρέμβασης, με αποτέλεσμα να βιώνουν έντονο ψυχολογικό φορτίο.
Ιδιαίτερα οι εργαζόμενοι κάτω των 45 ετών ανέφεραν υψηλότερα επίπεδα ηθικής δυσφορίας, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για στήριξη και αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων.
Διαβάστε αναλυτικά παρακάτω:
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19, το υγειονομικό προσωπικό αντιμετώπισε σοβαρές προκλήσεις και κλήθηκε να λάβει δύσκολες αποφάσεις υπό συνθήκες αβεβαιότητας και φόβου μόλυνσης. Οι προτεραιότητες της δημόσιας υγείας συχνά επισκίαζαν τις ατομικές ανάγκες των ασθενών, με αποτέλεσμα το προσωπικό να βιώνει έντονο ψυχολογικό φορτίο και περιορισμένες δυνατότητες παρέμβασης.
Ενώ η επαγγελματική εξουθένωση έχει μελετηθεί εκτενώς, η ηθική δυσφορία (Moral Distress, MD) και η ηθική βλάβη (Moral Injury, MI) δεν έχουν λάβει την απαιτούμενη προσοχή. Η ηθική δυσφορία εκδηλώνεται όταν οι εργαζόμενοι αδυνατούν να ενεργήσουν σύμφωνα με τις αξίες τους, ενώ η ηθική βλάβη προκύπτει από την δυσφορία και προκαλεί συναισθηματική ζημία, ενοχή και απομόνωση.
Σε αυτό το πλαίσιο, ερευνητές από το Γενικό Νοσοκομείο Παπαγεωργίου, έθεσαν στο επίκεντρο τους παράγοντες που συνέβαλαν στην ηθική δυσφορία μεταξύ των εργαζομένων, οχτώ μήνες μετά την κορύφωση της πανδημίας. Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στο Prime Scholars, τόνισε την ανάγκη να αντιμετωπιστούν η ηθική δυσφορία και βλάβη, καθώς οι επαγγελματίες υγείας συνέχιζαν να βρίσκονται αντιμέτωποι με τις ψυχολογικές και συναισθηματικές συνέπειες.
Οι συμμετέχοντες κάτω των 45 ετών ανέφεραν υψηλότερα επίπεδα δυσφορίας