Η Γιάννα Βασιλείου στο COUSCOUS: «Η μουσική βιομηχανία έχει πολλές προκλήσεις – Η ημέρα μου ξεκινάει και τελειώνει με τον σύντροφό μου»

Η Γιάννα Βασιλείου είναι μία από τις ανερχόμενες καλλιτέχνιδες που έχουν κλέψει τις εντυπώσεις με τη μελωδική φωνή και το ξεχωριστό τους στίλ. Με σκληρή δουλειά, πάθος και αφοσίωση έχει καταφέρει να κερδίσει τον κόσμο, ενώ το μικρόβιο της μουσικής ήταν μέσα της από την ηλικία των 4 ετών! 

Το COUSCOUS συνομίλησε με τη Γιάννα Βασιλείου, η οποία μάς… συστήνεται μέσα από τις απαντήσεις της!

 – Γιάννα, μίλησέ μου για το νέο σου project, που περιλαμβάνει την επανεκτέλεση πέντε αγαπημένων τραγουδιών. Πώς έγινε η επιλογή των κομματιών και ποιο είναι το δικό σου αγαπημένο;

Υπάρχει μια σύνδεση δική μου ή των κοντινών μου συνεργατών με το κάθε κομμάτι. Για να δώσω δυο παραδείγματα, το “Βιάστηκα” είναι ένα κομμάτι που είχε κάνει το 2001 την παραγωγή, για την Καίτη Γαρμπή τότε, ο παραγωγός μου Γιάννης Δουλάμης. Ενώ το “Έχω Μοναξιές” έχει γραφτεί από το Μιχάλη Χατζηγιάννη και την Ελένη Γιαννατσούλια, που μου έγραψαν και το τελευταίο μου single,  “Παραλίγο”.

– Φοβήθηκες κατά κάποιον τρόπο τη σύγκριση με τους σπουδαίους καλλιτέχνες, τα τραγούδια των οποίων διασκεύασες;

Αντιλαμβάνομαι ότι η σύγκριση γίνεται αναπόφευκτα στη συνείδηση των ακροατών, παρ΄ όλα αυτά πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι όταν ένας νέος καλλιτέχνης επιλέγει κάποιο παλαιότερο τραγούδι να διασκευάσει, το κάνει μόνο από απόλυτη αγάπη για το τραγούδι αυτό αλλά και σεβασμό προς τους δημιουργούς και τον πρώτο ερμηνευτή του. Όχι για να συγκριθεί, αλλά κυρίως για να τον τιμήσει και να επαναφέρει το τραγούδι αυτό στο σήμερα. Τουλάχιστον έτσι λειτουργώ εγώ.

– Πάμε να σε γνωρίσουμε λίγο καλύτερα. Ποια ήταν η πρώτη σου επαφή με τη μουσική και πώς σε καθόρισε αυτή η αρχή στην πορεία σου;

Είχα απόλυτη στήριξη από την οικογένειά μου από πολύ μικρή ηλικία στο κομμάτι των σπουδών μου που ξεκίνησαν στα τέσσερά μου χρόνια. Όλα άρχισαν με ένα πιάνο. Από τότε είχε φανεί η κλίση μου στη μουσική και τα αμέσως επόμενα χρόνια και στο τραγούδι. Δεν ξέρω πως με καθόρισε ακριβώς, γιατί δεν ξέρω πως να είμαι χωρίς αυτήν. 

– Ποια είναι η φιλοσοφία σου πίσω από τη σύνθεση και τους στίχους που γράφεις;

Ακολουθώ, στη μέχρι τώρα πορεία μου, έναν απόλυτο αυθορμητισμό και ειλικρίνεια στο τι καταθέτω δημιουργικά. Αν ανατρέξει κανείς σε παλιότερές μου συνθέσεις θα δει ένα πεντακάθαρο ψυχογράφημα της εκάστοτε περιόδου. Τα πρώτα μου τραγούδια ήταν πιο κοντά στην κλασική μουσική την οποία τότε σπούδαζα. Ακόμα και το τραγούδισμά μου ήταν πιο κοριτσίστικο, πιο εσωστρεφές, όπως ήμουν κι εγώ. Η φιλοσοφία μου βρίσκεται ακόμα και σήμερα μακριά από κόλπα δημοσιότητας ή στοχευμένο μάρκετινγκ.

– Είχες να διαλέξεις ανάμεσα σε μουσική και άλλες σπουδές ή επαγγελματικούς δρόμους; Τι σε έκανε να επιλέξεις τη μουσική;

Από πολύ μικρή επέλεξα τη μουσική, ή αυτή εμένα. Από τη μία σκέφτομαι ότι κάνω κάτι όμορφο και απλό, λέω τραγούδια, γράφω μουσική. Από την άλλη για μένα η μουσική είναι κάτι πολύ πιο σημαντικό, κάτι που ενώνει τους ανθρώπους, κάτι που εμένα με όρισε και με έσωσε ίσως από πολλές καταστάσεις μέχρι σήμερα ως η σταθερά της ζωής μου. Ήξερα ανέκαθεν ότι αυτό θα είναι και το επάγγελμά μου, κάτι που βέβαια στους δικούς μου δημιουργούσε μία ανασφάλεια, γιατί δεν είχε κανείς κάποια σχέση με το χώρο της μουσικής, ούτε ήξεραν στην πορεία πώς να με στηρίξουν για να ξεκινήσω και να προχωρήσω σε αυτόν.

– Αν ξεκινούσες τώρα την πορεία σου, θα δήλωνες συμμετοχή σε ένα μουσικό talent show;

Δεν έχω μετανιώσει που όταν μου προτάθηκε αρνήθηκα. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είμαι ενάντια σε όλα τα talent shows ή ότι δεν σέβομαι την προσπάθεια όσων το επιλέγουν. Απλώς δεν ήταν για μένα. Βέβαια, αν σκεφτώ όλες τις φορές που έχω υπάρξει εγώ κριτής στις επιτροπές audition για τα μιούζικαλ στα οποία έχω γράψει μουσική ή στίχους, ένιωθα εξίσου άβολα και μου ήταν πάρα πολύ δύσκολο όταν είχα εγώ τον τελευταίο λόγο για το ποιοι θα περάσουν στο cast. Όπως και να ‘χει, η ιστορία έχει δείξει ότι αναλογικά με το πόσοι πολλοί έχουν διαγωνιστεί σε talent shows, είναι ελάχιστοι όσοι έχουν προχωρήσει στο χώρο βγαίνοντας από αυτά. Η δουλειά είναι καθημερινή στη μουσική και δεν έρχεται με την εφήμερη δημοσιότητα που προσφέρουν αυτά τα παιχνίδια.

– Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που έχεις αντιμετωπίσει ως γυναίκα καλλιτέχνις στον χώρο της μουσικής;

Μεγαλύτερη πρόκληση είναι το γεγονός ότι υπάρχουν ακόμα κάποιες προκαταλήψεις για το τι σημαίνει να είναι μια γυναίκα τραγουδίστρια, ποιες πρέπει να είναι οι επιλογές της στην προσωπική της ζωή, πώς είναι οι συμπεριφορές της. Πρόσφατα δέχτηκα μια κριτική από άνθρωπο του χώρου επειδή επέλεξα να φωτογραφηθώ με τον σύντροφό μου σε εβδομαδιαίο περιοδικό ότι δεν έκανα καλά γιατί πρέπει να δείχνω ελεύθερη και αδέσμευτη. Το βρήκα άκρως προσβλητικό, και λυπάμαι πολύ που το 2025 υπάρχουν ακόμα τέτοιες οπτικές. Ή αντίστοιχες που λένε ότι δεν πάει μαζί καριέρα στο τραγούδι και ευτυχισμένη οικογένεια και πρέπει η γυναίκα να επιλέξει ένα από τα δύο.

– Μετράς πολύ σημαντικές συνεργασίες στην πορεία σου. Αν σου έλεγα να ξεχωρίσεις μία από αυτές, ποια θα ήταν και γιατί;

Μου έρχεται πρώτος στο μυαλό ο Κώστας Χατζής, αυτή η τεράστια μουσική προσωπικότητα, αυτός ο σπουδαίος άνθρωπος. Μου είχε κάνει την τιμή να αποδεχτεί την πρόσκλησή μου σε δική μου συναυλία, αλλά και να με καλέσει στο Ηρώδειο να τραγουδήσω πλάι του το “Πάρε ένα κοχύλι απ’ το Αιγαίο”, μια από τις πιο όμορφες μουσικές συνυπάρξεις της ζωής μου.

– Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης που ονειρεύεσαι να συνεργαστείς στο μέλλον;

Είναι τόσοι πολλοί αυτοί που θα ήθελα να συνεργαστώ, είτε δισκογραφικά, είτε συναυλιακά. Μου αρέσουν τα μουσικά «μπλεξίματα» αλλά πιο πολύ μου αρέσουν οι ωραίες παρέες. Υπήρξα αρκετά μοναχική στο παρελθόν στον τρόπο που αντιμετώπιζα τη μουσική και δεν το θέλω πια.

– Μέχρι στιγμής, ποια στιγμή από την καριέρα σου θεωρείς την πιο συγκινητική;

Έρχεται στο μυαλό μου η συμμετοχή μου στη μεγάλη συναυλία του Χρήστου Νικολόπουλου στο Καλλιμάρμαρο πριν πέντε χρόνια. Είναι ορόσημο σε τόσο μικρή ηλικία να τραγουδάς σε έναν τέτοιο εμβληματικό χώρο. Αυτό που με είχε συγκινήσει όμως εκείνο το βράδυ ήταν κυρίως η τόσο θερμή υποδοχή του κόσμου, ενώ έβλεπαν για πρώτη φορά συναυλιακά μια νέα τραγουδίστρια.

– Πέρα από τη μουσική, ποια είναι τα ενδιαφέροντα και οι δραστηριότητες που σου επιτρέπουν να εκφράζεσαι και να βρίσκεις ισορροπία στη ζωή σου;

Η ημέρα μου ξεκινάει και τελειώνει με τον σύντροφό μου και τα δυο σκυλάκια μας που είναι ο πυρήνας της καθημερινής μας ευτυχίας. Εκτός αυτών και της μουσικής, γεμίζω την ημέρα μου με γυμναστική, χορό, παρέες με φίλους, και όσο συχνότερα μπορώ πηγαίνω στο νησί μου τις Σπέτσες όπου είναι το μόνο μέρος που μπορώ να έρχομαι κοντά με τη φύση και τα άλογα που αγαπώ πάρα πολύ και έχουν κι αυτά ένα μαγικό τρόπο να με ισορροπούν.  

– Τι συμβουλή θα έδινες σε κορίτσια που θέλουν να ξεκινήσουν μια καριέρα στη μουσική;

Το πιο σημαντικό είναι να ακολουθήσουν το πάθος τους, να αποκτήσουν όσο περισσότερες γνώσεις μπορούν και να μη φοβούνται να πειραματιστούν με διαφορετικά είδη μουσικής, ώστε να βρουν τη δική τους φωνή. Η μουσική βιομηχανία έχει πολλές προκλήσεις, επομένως πρέπει να θωρακίσουν την ψυχολογία τους, γιατί μεγάλο ταλέντο αποτελεί και το πως διαχειρίζεσαι τις δυσκολίες που θα αναπόφευκτα θα βρεις.

– Ποιες είναι οι επόμενες μουσικές σου προτεραιότητες και σχέδια για το μέλλον;

Το προηγούμενο διάστημα προτίμησα να μην κάνω live εμφανίσεις γιατί δουλεύουμε πάνω στο καινούριο ρεπερτόριο και ενορχηστρώσεις με τη μπάντα μου, επομένως ανυπομονώ να ξαναμοιραστώ τη μουσική μου με το κοινό από κοντά. Βρισκόμαστε σε εξαιρετικά δημιουργική περίοδο με τους παραγωγούς μου Λευτέρη Παπαδάκη και Γιάννη Δουλάμη, όπως και με νέους συνεργάτες και δημιουργούς, ετοιμάζοντας τα επόμενα τραγούδια που θα κυκλοφορήσουν και θα φέρουν μια νέα πνοή στη μέχρι τώρα δισκογραφία μου.