Ο Παναγιώτης Μπουγιούρης, σε πρόσφατη συνέντευξή του, μοιράζεται τις σκέψεις του σχετικά με την απώλεια του πατέρα του, που συνέβη πριν από έντεκα χρόνια. Αναφέρει ότι η στήριξη των γονιών του, οι οποίοι ήταν φιλόλογοι και είχαν αντισυμβατική προσέγγιση στην ανατροφή του, τον επηρέασε θετικά στην απόφαση του να γίνει ηθοποιός.
Παρά τον χρόνο που έχει περάσει, ο Μπουγιούρης δηλώνει ότι η απώλεια παραμένει ένα περίπλοκο συναίσθημα για εκείνον, καθώς δεν έχει καταφέρει να συνειδητοποιήσει πλήρως την μόνιμη φύση της. Αισθάνεται ακόμα σαν να είναι ο πατέρας του μακριά σε ένα επαγγελματικό ταξίδι.
Διαβάστε αναλυτικά παρακάτω:
Στη στήριξη που είχε από τους γονείς του αλλά και το πως διαχειρίζεται την απώλεια του πατέρα του αναφέρθηκε ο Παναγιώτης Μπουγιούρης. Ο γοητευτικός ηθοποιός στη συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό ΟΚ! και στον Αστέρη Κασιμάτη εξήγησε πως ακόμη και σήμερα, έντεκα χρόνια μετά, δεν έχει κατανοήσει απόλυτα την απώλεια του πατέρα του.
Οι γονείς σου ήταν πάντα υποστηρικτικοί με την απόφαση σου να γίνεις ηθοποιός;
Ναι, πάντα. Ήταν και οι δύο φιλόλογοι της αγγλικής γλώσσας. Οπότε αυτό μου έδωσε μια γνωριμία και με την αγγλική λογοτεχνία, που ακόμα με ενθουσιάζει στο θέατρο. Ο Σαίξπηρ είναι πολύ αγαπημένος μου συγγραφέας. Οι γονείς μου ήταν πολύ αντισυμβατικοί στις επιλογές τους, όπως και στην ανατροφή μας με την αδελφή μου, την Εβίτα. Είναι λίγο μεγαλύτερη μου και είμαστε αρκετά δεμένοι. Οι γονείς μας ήταν ταξιδιάρες ψυχές. Δύσκολα έμπαιναν σε καλούπια. Ως οικογένεια συζητούσαμε πάντα πολύ. Υπήρχε έντονη αλληλεπίδραση.
Ο πατέρας σου έφυγε από τη ζωή πριν από έντεκα χρόνια. Ο χρόνος τελικά είναι ο καλύτερος γιατρός;
H απώλεια είναι πολύ περίεργο συναίσθημα. Νομίζω ότι ποτέ δεν το συνειδητοποιείς. Τουλάχιστον εγώ. Με άφησε λίγο μετέωρο. Δεν κατανόησα ποτέ ότι έφυγε για πάντα. Αισθανόμουν ότι είναι παροδικό, ότι οι δρόμοι μας το έχουν φέρει να είμαστε λίγο μακριά. Σαν να έχει πάει ένα πολύ μακρινό επαγγελματικό ταξίδι.