Το άρθρο εξετάζει τους «κρυφούς εθισμούς», δηλαδή συμπεριφορές που δεν σχετίζονται με ουσίες, αλλά επηρεάζουν αρνητικά την καθημερινή ζωή και την ψυχική υγεία. Αναφέρονται παραδείγματα όπως η υπερβολική χρήση social media, η εργασιομανία, η κατανάλωση junk food και η ενασχόληση με βιντεοπαιχνίδια.
Αυτές οι συμπεριφορές συχνά περνούν απαρατήρητες, καθώς θεωρούνται κοινωνικά αποδεκτές, όμως μπορούν να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα, όπως άγχος και κοινωνική απομόνωση. Η αναγνώριση του εθισμού και η αναζήτηση βοήθειας είναι κρίσιμα βήματα για την αντιμετώπισή τους, ενώ η ψυχολόγος Ειρήνη Σπυράκη προτείνει στρατηγικές αυτοπαρατήρησης και περιορισμού της ενασχόλησης με αυτές τις δραστηριότητες.
Διαβάστε παρακάτω

Ήξερες πως αν περνάς πολλές ώρες μπροστά στα social media είσαι εθισμένος; Αν δεν μπορείς να κόψεις τον καφέ και πίνεις πάνω από τρεις την ημέρα; Αν κάθε εβδομάδα ξοδεύεις αρκετά χρήματα σε πράγματα που δεν χρειάζεσαι; Αν δεν μπορείς να βγάλεις από την διατροφή σου το junk food και τα γλυκά, αν εργάζεσαι ή σκέφτεσαι την δουλειά 24 ώρες το 24ωρο; Υπάρχουν δεκάδες καταστάσεις που δεν μπορείς να φανταστείς κι όμως σου προκαλούν κρυφούς εθισμούς που είναι η μάστιγα της σύγχρονης κοινωνίας και σιγά-σιγά μπορεί να σου προκαλέσουν προβλήματα τόσο στο σώμα όσο και στην ψυχή σου.
Στη σύγχρονη κοινωνία, οι εθισμοί δεν αφορούν μόνο τις ουσίες αλλά και συνήθειες που γίνονται αναπόσπαστο μέρος της καθημερινής ζωής, συχνά χωρίς να γίνονται αντιληπτές ως επιβλαβείς. Οι συμπεριφορικοί εθισμοί, όπως η εργασιομανία, η υπερβολική χρήση των social media, η εμμονή με τις αγορές ή ακόμα και η γυμναστική, μπορούν να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής και την ψυχική υγεία. Παρόλο που αυτοί οι εθισμοί δεν συνοδεύονται πάντα από φυσικές συνέπειες όπως στις ουσίες, οι ψυχολογικές επιπτώσεις τους είναι εξίσου σοβαρές.
Οι μη εμφανείς εθισμοί εκδηλώνονται μέσα από διαφορετικές μορφές, οι οποίες συχνά περνούν απαρατήρητες ή ερμηνεύονται ως κοινωνικά αποδεκτές συμπεριφορές.
Ο ορισμός των κρυφών εθισμών
Οι μη εμφανείς εθισμοί, γνωστοί και ως συμπεριφορικοί ή κρυφοί εθισμοί, αναφέρονται σε συμπεριφορές που, αν και δεν περιλαμβάνουν τη χρήση ουσιών, μπορούν να γίνουν καταναγκαστικές και να επηρεάσουν αρνητικά την καθημερινή ζωή και την υγεία του ατόμου. Αυτοί οι εθισμοί συχνά περνούν απαρατήρητοι, καθώς πολλές από αυτές τις συμπεριφορές είναι κοινωνικά αποδεκτές ή ακόμα και επιβραβευμένες.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), οι συμπεριφορικοί εθισμοί χαρακτηρίζονται από την αδυναμία ελέγχου μιας δραστηριότητας, παρά τις αρνητικές επιπτώσεις της στην καθημερινή ζωή του ατόμου. Αυτού του είδους οι εθισμοί συχνά γίνονται αποδεκτοί ή ακόμα και ενθαρρύνονται από την κοινωνία, γεγονός που καθιστά δυσκολότερη την αναγνώρισή τους και την παρέμβαση.
Η εργασιομανία, για παράδειγμα, συχνά εκλαμβάνεται ως θετικό χαρακτηριστικό, ωστόσο, έρευνες δείχνουν ότι το 30% των εργαζομένων σε ανεπτυγμένες χώρες εμφανίζουν χαρακτηριστικά εργασιακού εθισμού, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε εξάντληση, ψυχολογική καταπόνηση και προβλήματα στις διαπροσωπικές τους σχέσεις. Παρομοίως, η αναβλητικότητα, η οποία επηρεάζει περίπου το 20% του παγκόσμιου πληθυσμού, μπορεί να φαντάζει απλή έλλειψη αυτοπειθαρχίας, αλλά στην πραγματικότητα προκαλεί υψηλά επίπεδα άγχους και χαμηλή αυτοεκτίμηση, οδηγώντας σε έναν φαύλο κύκλο αποφυγής και απογοήτευσης.
Ένας άλλος συχνός αλλά αφανής εθισμός είναι η προσκόλληση σε τοξικές σχέσεις. Σύμφωνα με μελέτες, το 40% των ανθρώπων τείνει να παραμένει σε δυσλειτουργικές σχέσεις εξαιτίας ψυχολογικών μοτίβων εθισμού που σχετίζονται με την ανάγκη για συναισθηματική επιβεβαίωση, τον φόβο μοναξιάς ή ακόμα και τον εθισμό στη συναισθηματική ένταση.
Στον τεχνολογικό τομέα, οι εθισμοί είναι πλέον διάχυτοι. Η χρήση των social media αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα, με το 56% των χρηστών να αφιερώνει πάνω από 2 ώρες ημερησίως στις πλατφόρμες, ενώ το 12% εμφανίζει συμπτώματα εξάρτησης. Το φαινόμενο του doomscrolling, δηλαδή η εμμονική κατανάλωση αρνητικών ειδήσεων, έχει συνδεθεί με αυξημένα επίπεδα άγχους και κατάθλιψης, εντείνοντας το αίσθημα «αβοηθησίας» στον σύγχρονο κόσμο.
Ιδιαίτερα ανησυχητική είναι και η εξάρτηση από τα βιντεοπαιχνίδια. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει πλέον αναγνωρίσει τον εθισμό στα βιντεοπαιχνίδια ως ψυχική διαταραχή, καθώς έρευνες δείχνουν ότι το 8,5% των εφήβων παγκοσμίως εμφανίζει εθιστικές συμπεριφορές που επηρεάζουν τις σχολικές επιδόσεις, την κοινωνική ζωή και την ψυχική υγεία.
Ο υπερκαταναλωτισμός αποτελεί μία ακόμα διαδεδομένη μορφή εθισμού, καθώς οι διαφημίσεις και οι ηλεκτρονικές αγορές καθιστούν εύκολη την ανεξέλεγκτη κατανάλωση προϊόντων. Μελέτες δείχνουν ότι περίπου το 5% του παγκόσμιου πληθυσμού πάσχει από εθισμό στις αγορές, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε οικονομική αστάθεια, συναισθηματική εξάρτηση και αίσθημα ενοχής.
Η υπερβολική γυμναστική, αν και συχνά θεωρείται υγιής συνήθεια, μπορεί να εξελιχθεί σε εθισμό, ιδιαίτερα σε άτομα που επιδιώκουν την τελειοποίηση της εικόνας τους. Περίπου το 3% των ατόμων που γυμνάζονται τακτικά εμφανίζουν συμπτώματα εθισμού, τα οποία περιλαμβάνουν την αδυναμία διακοπής της προπόνησης, ακόμα και όταν υπάρχουν τραυματισμοί, και την έντονη συναισθηματική εξάρτηση από τη φυσική δραστηριότητα.
Η καφεΐνη είναι μια από τις πιο διαδεδομένες ψυχοδραστικές ουσίες στον κόσμο, με περίπου το 90% των ενηλίκων να την καταναλώνουν καθημερινά. Παρόλο που συχνά θεωρείται αβλαβής, μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα εξάρτησης, όπως αυξημένη ανοχή, στερητικά συμπτώματα (πονοκέφαλος, ευερεθιστότητα, κόπωση) και καταναγκαστική κατανάλωση. Σύμφωνα με έρευνες, το 30% των καταναλωτών καφεΐνης εμφανίζει σημάδια εθισμού, ενώ το 10% βιώνει σοβαρά στερητικά συμπτώματα όταν διακόπτει την κατανάλωση. Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι η υπερβολική πρόσληψη καφεΐνης μπορεί να συμβάλλει σε αυξημένο άγχος, αϋπνία και καρδιαγγειακά προβλήματα, γεγονός που καθιστά τον εθισμό στην καφεΐνη ένα ζήτημα που συχνά υποτιμάται.
H κατανάλωση πρόχειρου φαγητού (junk food) είναι μια από τις πιο διαδεδομένες μορφές εθισμού, με έρευνες να δείχνουν ότι το 20% των ατόμων εμφανίζουν συμπεριφορές εξάρτησης από τα υπερ-επεξεργασμένα τρόφιμα, παρόμοιες με εκείνες που παρατηρούνται σε ουσίες όπως η νικοτίνη και η κοκαΐνη. Αυτός ο εθισμός συνδέεται με την παχυσαρκία, τον διαβήτη τύπου 2 και καρδιαγγειακές παθήσεις.
Η υπερβολική κατανάλωση αναψυκτικών, ιδιαίτερα εκείνων με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη ή καφεΐνη, μπορεί να οδηγήσει σε εθισμό. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν έντονη λαχτάρα, έλλειψη ελέγχου, ανάπτυξη ανοχής και συμπτώματα στέρησης όπως ευερεθιστότητα και πονοκεφάλους. Οι επιπτώσεις στην υγεία περιλαμβάνουν αυξημένο κίνδυνο για διαβήτη, καρδιαγγειακές παθήσεις και παχυσαρκία
Η συνεχής ενασχόληση με την αγορά κρυπτονομισμάτων μπορεί να οδηγήσει σε εθιστικές συμπεριφορές, παρόμοιες με αυτές του τζόγου, επηρεάζοντας την ψυχική υγεία και την οικονομική σταθερότητα.
Η ψυχολόγος Ειρήνη Σπυράκη αναφέρει πως οι «κρυφοί εθισμοί» είναι συνήθειες ή συμπεριφορές που προκαλούν εξάρτηση χωρίς όμως να αναγνωρίζονται άμεσα ως προβληματικές. Κι αυτό γιατί δεν σχετίζονται πάντα με ουσίες όπως το αλκοόλ ή τα ναρκωτικά, αλλά μπορεί ωστόσο να περιλαμβάνουν καθημερινές δραστηριότητες που καταναλώνουν δυσανάλογα μεγάλο μέρος του χρόνου και της ενέργειάς μας ενώ αναλύει τα παραδείγματα των κρυφών εθισμών:
- Υπερενασχόληση με τα Κοινωνικά Δίκτυα – Συνεχής ενασχόληση με το κινητό, έλεγχος ειδοποιήσεων και εξάρτηση από likes.
- Υπερκατανάλωση Φαγητού (Emotional Eating) – Το φαγητό ως τρόπος αντιμετώπισης του άγχους ή της μοναξιάς.
- Εργασιομανία – Υπερβολική αφοσίωση στην εργασία εις βάρος της προσωπικής ζωής και υγείας.
- Online Αγορές – Ο καταναλωτισμός ως μέσο διαφυγής από συναισθηματικά προβλήματα.
- Σειρές & Βιντεοπαιχνίδια – Υπερβολική ενασχόληση με ψυχαγωγικές δραστηριότητες που οδηγεί σε παραμέληση άλλων πτυχών της ζωής.
- Γυμναστική & Δίαιτες – Όταν η ενασχόληση με την εμφάνιση γίνεται ψυχαναγκαστική.
Οι μη εμφανείς εθισμοί μπορεί να έχουν σοβαρές επιπτώσεις, όπως αυξημένο άγχος, κοινωνική απομόνωση, επαγγελματική εξουθένωση και χαμηλή αυτοεκτίμηση. Αν και πολλοί άνθρωποι δεν αναγνωρίζουν εύκολα ότι αντιμετωπίζουν κάποιον τέτοιο εθισμό, οι συνέπειες είναι ορατές στη ζωή τους: δυσκολία συγκέντρωσης, συνεχής αίσθηση ανικανοποίητου, σωματικά συμπτώματα εξάντλησης και προβλήματα στις διαπροσωπικές τους σχέσεις.
H κ. Σπυράκη σχολιάζει πως οι κρυφοί εθισμοί μας επηρεάζουν σε πολλούς τομείς: “Aρχικά επηρεαζόμαστε ψυχολογικά το άγχος μας αυξάνεται, η χαμηλή αυτοεκτίμηση κορυφώνεται και επίσης υπάρχει παραπάνω η αίσθηση της θλίψης. Υπάρχουν και κοινωνικές επιρροές, το άτομο που βιώνει τέτοιου είδους εθισμούς απομακρύνεται από φίλους και οικογένεια, γίνεται πιο εσωστρεφής και προτιμά την απομόνωση. Σωματικά οι κρυφοί εθισμοί, προκαλούν κόπωση, σε πολλές περιπτώσεις αϋπνία καθώς το μυαλό την ώρα της χαλάρωσης τριγυρίζει γύρω από εμμονικές σκέψεις, αλλά και κακή διατροφή.”
Η αντιμετώπιση αυτών των εθισμών απαιτεί μια πολυδιάστατη προσέγγιση. Η αναγνώριση του προβλήματος αποτελεί το πρώτο και πιο κρίσιμο βήμα, καθώς πολλοί άνθρωποι δυσκολεύονται να αποδεχτούν ότι μια φαινομενικά αβλαβής συνήθεια μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες. Η εκπαίδευση και η ψυχολογική υποστήριξη είναι ζωτικής σημασίας, ενώ η εφαρμογή ισορροπημένων στρατηγικών διαχείρισης χρόνου, η μείωση της έκθεσης στην τεχνολογία και η ενίσχυση της αυτογνωσίας μπορούν να συμβάλουν στην αποδέσμευση από δυσλειτουργικές συμπεριφορές.
Η κ. Σπυράκη εξηγεί τους τρόπους που μπορούμε να εντοπίσουμε τους κρυφούς εθισμούς: “Oι κρυφοί εθισμοί μπορεί να είναι πιο επικίνδυνοι από τους φανερούς, γι’ αυτό πρέπει να υπάρχει αυτοπαρατήρηση, δηλαδή να παρατηρούμε ή να αναγνωρίζουμε την εξάρτηση και να δουλεύουμε με αυτήν. Επίσης, καλό θα ήταν να θεσπίσουμε όρια, να περιορίσουμε δηλαδή τον χρόνο που αφιερώνουμε σε συγκεκριμένες δραστηριότητες. Σίγουρα, αν παρατηρήσουμε τον εθισμό μας θα πρέπει να αναζητήσουμε βοήθεια, να συζητήσουμε με ειδικούς αν αισθανόμαστε πως η συνήθεια ελέγχει πλέον τη ζωή μας. Μία πολύ καλή διέξοδος είναι οι εναλλακτικές δραστηριότητες, η ενασχόληση με δημιουργικά ή κοινωνικά ενδιαφέροντα που θα μας αποσπάσουν την προσοχή. Τέλος, αξίζει να θυμόμαστε ότι αν κάποια συνήθεια φαίνεται να κυριαρχεί στη ζωή μας σε βαθμό που μας απομονώνει ή μας βλάπτει, τότε χρειάζεται να την επανεξετάσουμε!”