Ο Γιώργος Λιάνης, σε πρόσφατη συνέντευξή του, μίλησε για την πολιτική του πορεία, την παραίτησή του από βουλευτής και τα ιδανικά του. Αναγνώρισε ότι η θητεία του στην πολιτική, που διήρκεσε 24 χρόνια, ήταν απρόσμενη και ότι θα έπρεπε να είχε αποχωρήσει νωρίτερα, κυρίως λόγω της διαφωνίας του με το δεύτερο μνημόνιο.
Εξομολογήθηκε ότι η δημοσιογραφία είναι η αληθινή του αγάπη και ότι δεν έχει ιδανικά, καθώς θεωρεί ότι και αυτά μπορεί να “λερωθούν” στη ζωή. Τόνισε τη σημασία της αγάπης για τους ανθρώπους στη δημοσιογραφία και αναφέρθηκε στη σχέση του με τον Νίκο Κοεμτζή, υπογραμμίζοντας την πίστη του στη δυνατότητα μετάνοιας.
Διαβάστε αναλυτικά παρακάτω:
Για την πορεία του στον χώρο της πολιτικής, την απόφασή του να παραιτηθεί από βουλευτής αλλά και τα ιδανικά του μίλησε ο Γιώργος Λιάνης στην εκπομπή EQ το βράδυ της Δευτέρας 25 Φεβρουαρίου.
«Υπήρξα βουλευτής και Υπουργός 24 χρόνια, περίμενα να μείνω δυο θητείες και έμεινα εννιά, 24 χρόνια. Δε το περίμενα από τον εαυτό μου αυτό. Έπρεπε να φύγω νωρίτερα. Το είχα διαισθανθεί ότι έπρεπε να φύγω νωρίτερα, και το είχα πει στους ανθρώπους εκεί. Την τελευταία φορά με έπεισαν και έμεινα μια τετραετία παραπάνω.
Μετά έφυγα, παραιτήθηκα. Έμεινα ανεξάρτητος γιατί ήθελα να μιλάω, αλλά παραιτήθηκα γιατί δε συμφωνούσα με το δεύτερο μνημόνιο. Το πρώτο, όπως έγραψα στην επιστολή μου στον Γιώργο Παπανδρέου, ήθελε σπλάχνα σιδερένια, τα βρήκα, το δεύτερο ήθελε σπλάχνα τίγρης τα οποία δε διαθέτω. Τίγρης μόνο θα ψήφιζε δεύτερο μνημόνιο…» αποκάλυψε αρχικά ο Γιώργος Λιάνης,
Στη συνέχεια, ο Γιώργος Λιάνης εξομολογήθηκε, «Η δημοσιογραφία είναι η μεγάλη μου αγάπη. Στην πολιτική μπήκα από απόγνωση γιατί συνέβη κάτι πολύ φοβερό στο επάγγελμα, που δε μπορώ να πω…Δεν έχω ιδανικά. Αποδεικνύεται από τη ζωή μου ότι και τα ιδανικά μου τα λέρωσα. Επομένως, και το να έχεις ιδανικά, είναι και αυτό μια ουτοπία. Αγαπώ πολύ τους άλλους, δε γίνεται να είσαι δημοσιογράφος και να μην αγαπάς τον κόσμο… Οι δημοσιογράφοι πρέπει να αγαπούν τον κόσμος. Από το πρώτο μου ρεπορτάζ, μέχρι τον πρώτο φόνο που κάλυψα, αγάπησα τους ανθρώπους που έβλεπα να κάνουν κάτι που δε μου άρεσε.
Με τον Νίκο Κοεμτζή έχω δεθεί με λόγο τιμής. Αυτός μου είπε ότι θα δώσουμε λόγο τιμής ότι δε θα απογοητεύσει ο ένας τον άλλον… Τον στήριξα, και δικαιωθήκαμε μετά… Πιστεύω ότι μπορεί να μετανοήσει ένας άνθρωπος και να λέει αλήθεια. Ο Κοεμτζής σκότωσε τρία άτομα…».