Το άρθρο αναδεικνύει το παράδοξο της έλλειψης καθαρού πόσιμου νερού για 2 δισεκατομμύρια ανθρώπους, ενώ ταυτόχρονα οι ωκεανοί γεμίζουν από την τήξη των παγετώνων. Παρά την αφθονία του θαλασσινού νερού, η κατανάλωσή του είναι επικίνδυνη, καθώς είναι πολύ αλμυρό και μπορεί να προκαλέσει σοβαρές βλάβες στον οργανισμό.
Ο Δρ. Manish Kumar εξηγεί ότι η αφαλάτωση μέσω μεθόδων όπως η αντίστροφη όσμωση θα μπορούσε να προσφέρει λύσεις στο μέλλον.
Το άρθρο καταλήγει υπογραμμίζοντας τη σημασία της προστασίας του πολύτιμου αυτού πόρου.
Διαβάστε παρακάτω
Σήμερα, 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό πόσιμο νερό, και οι προβλέψεις δείχνουν ότι η κατάσταση θα χειροτερεύσει τα επόμενα χρόνια. Σε μια ειρωνεία της φύσης, την ίδια στιγμή θα υπάρχει περισσότερη ποσότητα νερού στους ωκεανούς λόγω της τήξης των πολικών παγετώνων. Ίσως αναρωτιέστε: “Τι μας εμποδίζει από το να μετατρέψουμε όλο αυτό το νερό σε πόσιμο;” Γνωρίζουμε ότι το θαλασσινό νερό δεν είναι ασφαλές για κατανάλωση, αλλά ξέρετε γιατί;
O oργανισμόας TED Ed και ο Δρ. Manish Kumar δημιούργησαν ένα ενδιαφέρον βίντεο κινουμένων σχεδίων που εξηγεί τι συμβαίνει στο σώμα μας αν πιούμε θαλασσινό νερό, τι απαιτείται για να μετατραπεί σε πόσιμο και πώς μπορούμε να παραμείνουμε ενυδατωμένοι σε μια απελπιστική κατάσταση—όπως π.χ αν βρεθούμε χαμένοι στη μέση του ωκεανού…
Ο Kumar επισημαίνει ότι το θαλασσινό νερό είναι τέσσερις φορές πιο αλμυρό από το αίμα μας.
Όταν πίνουμε θαλασσινό νερό το υγρό έξω από τα κύτταρά μας γίνεται πολύ πιο αλμυρό, αναγκάζοντας το σώμα μας να κάνει υπερπροσπάθεια για να αποκαταστήσει την ισορροπία.
Επειδή απαιτείται γλυκό νερό για να εξισορροπήσει την ποσότητα του αλατιού, το σώμα απομακρύνει νερό από τα κύτταρα. Οι νεφροί επίσης εργάζονται υπερβολικά για να αποβάλουν το επιπλέον αλάτι, χρησιμοποιώντας το ελάχιστο γλυκό νερό που έχουμε στον οργανισμό μας. Γι’ αυτό η κατανάλωση μεγάλης ποσότητας θαλασσινού νερού χωρίς παράλληλα να πίνουμε καθαρό νερό για αντιστάθμιση μπορεί να οδηγήσει σε δηλητηρίαση από αλάτι.
Καθώς τα κύτταρα χάνουν νερό και συρρικνώνονται, οι ιστοί μπορεί να υποστούν ρήξη και ζωτικά όργανα -όπως το στομάχι, ο εγκέφαλος και το ήπαρ- να αρχίσουν να συσσωρεύουν υγρά. Με απλά λόγια, το να πίνουμε αλμυρό νερό βάζουμε τον οργανισμό μας σε πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο.
Επίσης, η θεωρία του να πίνουμε τα ούρα μας, όταν δεν έχουμε πρόσβαση σε πόσιμο νερό, δεν είναι καλή ιδέα, καθώς μπορεί να προκαλέσει νεφρική βλάβη μέσα σε λίγες ημέρες. Πρέπει επίσης να αποφεύγουμε το φαγητό, καθώς το σώμα δεν θα έχει αρκετό νερό για να το χωνέψει.
Αντίθετα, αν είμαστε ναυαγοί, θα μπορούσαμε να πιούμε το αίμα πουλιών και χελωνών—ίσως να μην ακούγεται ελκυστικό, αλλά είναι μια τακτική επιβίωσης που χρησιμοποίησε ο Περουβιανός ψαράς Μάξιμο Νάπα Κάστρο, ο οποίος επέζησε 95 ημέρες χαμένος στη θάλασσα με αυτήν τη μέθοδο.
Η αφαλάτωση απασχολεί τους επιστήμονες εδώ και χιλιετίες—το βίντεο του TED Ed αναφέρει τις μεθόδους του Αριστοτέλη, όπως η θέρμανση και η αντίστροφη όσμωση. Η τελευταία ίσως είναι το κλειδί για μια πιο βιώσιμη και αποτελεσματική αφαλάτωση στη σύγχρονη εποχή, καθώς οι θερμικές μέθοδοι απαιτούν μεγάλη ποσότητα ενέργειας, κάτι που σημαίνει εξάρτηση από ορυκτά καύσιμα.
Αν ποτέ αναπτυχθεί μια φθηνή και ευρείας κλίμακας μέθοδος αντίστροφης όσμωσης, δεν θα μπορούσαμε να μετατρέψουμε σε καθαρό νερό μόνο το θαλασσινό, αλλά και τα λύματα.
Τελικά, όλα αυτά είναι μια υπενθύμιση για το πόσο πολύτιμο είναι το νερό και τι διακυβεύεται αν δεν το προστατεύσουμε.