Το «νησί των φιδιών» ή Ilha de Queimada Grande, βρίσκεται κοντά στις ακτές του Σάο Πάολο στη Βραζιλία και θεωρείται το πιο επικίνδυνο νησί στον κόσμο λόγω της τεράστιας συγκέντρωσης δηλητηριωδών φιδιών, κυρίως του χρυσού φιδιού, που το καθιστούν ακατοίκητο.
Παρά την εξωτερική του ομορφιά, η κυβέρνηση της Βραζιλίας έχει απαγορεύσει την πρόσβαση στο νησί για τους επισκέπτες, εκτός από επιστήμονες που συνοδεύονται από ειδικούς.
Αν και το δηλητήριο των φιδιών έχει φαρμακευτικές ιδιότητες, η ιστορία του νησιού είναι γεμάτη από μύθους και τρομακτικές αφηγήσεις για ανθρώπους που δεν κατάφεραν να επιβιώσουν από τα δαγκώματα.
Διαβάστε αναλυτικά παρακάτω:
Το «νησί των φιδιών» (Snake Island) δεν είναι ένα φανταστικό μέρος από εφιάλτες ή ταινίες τρόμου, αλλά ένα πραγματικό μέρος που οι άνθρωποι πραγματικά το αποκαλούν έτσι. Η επίσημη ονομασία του είναι Ilha de Queimada Grande και βρίσκεται περίπου 30 χιλιόμετρα από τις ακτές του Σάο Πάολο της Βραζιλίας.
Από ψηλά, το νησί φαίνεται εκπληκτικά όμορφο – υπάρχει άφθονη πράσινη βλάστηση, μια συναρπαστική βραχώδης ακτή, λουσμένη στον ήλιο και περιτριγυρισμένη από κρυστάλλινα νερά.
Αλλά η ιδέα ενός παραδείσου για surfer και ενός εξωτικού τόπου διακοπών γρήγορα καταρρέει – επειδή το νησί των φιδιών πήρε το όνομά του όχι λόγω του σχήματός του, αλλά επειδή φιλοξενεί τα πιο δηλητηριώδη φίδια του κόσμου, τα οποία στην πραγματικότητα είναι χιλιάδες.
Δεν υπάρχει κανένα μέρος στη Γη, όπου η συγκέντρωση δηλητηριωδών φιδιών να είναι μεγαλύτερη – τονίζουν οι επιστήμονες, σύμφωνα με την Telegraph.
Δεδομένου ότι η επιφάνεια του νησιού είναι μόλις 0,45 τετραγωνικά χιλιόμετρα – ο υπολογισμός είναι σαφής, δεν θα δείτε μόνο ένα φίδι εδώ και ένα λίγο πιο μακριά, αλλά εκατοντάδες, δηλαδή ένα φίδι για κάθε μέτρο γης.
Το νησί φυσικά δεν κατοικείται και η μόνη απόδειξη της ανθρώπινης ύπαρξης είναι ένας φάρος που χτίστηκε για την αποφυγή ναυαγίων. Κάποιος έπρεπε να χτίσει τον φάρο και να τον λειτουργήσει και σύμφωνα με τους επιστήμονες του Smithsonian, στις αρχές της δεκαετίας του 1900, ένας άνθρωπος ζούσε στο νησί και ήταν υπεύθυνος για αυτή τη δουλειά. Σύμφωνα με τον θρύλο, ο τελευταίος φαροφύλακας και η οικογένειά του δεν επέζησαν, επειδή φίδια φέρονται να μπήκαν στο σπίτι τους από τα ανοιχτά παράθυρα.
Μια άλλη τρομακτική ιστορία μιλάει για έναν ψαρά, του οποίου η βάρκα ανατράπηκε στις ακτές ενός νησιού. Ενώ προσπαθούσε να μαζέψει μπανάνες, τα φίδια τον πέταξαν από το δέντρο. Προσπαθώντας να διαφύγει στην ακτή, φέρεται να τον δάγκωσαν περισσότερες από δέκα φορές.
Απαγορεύονται οι επισκέψεις στο νησί
Λόγω του μεγάλου πληθυσμού δηλητηριωδών φιδιών, η κυβέρνηση της Βραζιλίας έχει απαγορεύσει τις επισκέψεις στο νησί. Εξαιρέσεις γίνονται για τους επιστήμονες και τις ερευνητικές ομάδες. Ωστόσο οι επισκέπτες πρέπει να συνοδεύονται από επιβλέποντα γιατρό και παράλληλα να φορούν προστατευτικές στολές.
Όταν κάτι είναι σπάνιο και τόσο επικίνδυνο, πάντα υπάρχει κάποιος πρόθυμος να δοκιμάσει τον «απαγορευμένο καρπό». Για το λόγο αυτό, υπάρχει μια μαύρη αγορά για εκδρομές που οδηγούν στο νησί, καθώς και μια μαύρη αγορά για την πώληση χρυσών φιδιών. Η τιμή ενός φιδιού φέρεται να κυμαίνεται από 10 έως 30 δολάρια.
Τα χρυσά φίδια, των οποίων το δηλητήριο λιώνει τη σάρκα, εγκλωβίστηκαν στο νησί όταν η στάθμη της θάλασσας ανέβηκε και χώρισε το νησί από την ηπειρωτική χώρα.
Η φυσική επιλογή, στο πλαίσιο της εξέλιξης, επέτρεψε στα φίδια να προσαρμοστούν και υπήρξε αύξηση του πληθυσμού τους, επειδή δεν είχαν φυσικούς εχθρούς, ενώ παράλληλα μπορούσαν εύκολα να βρουν τροφή. Τα πουλιά είναι τα αγαπημένα τους.
Όταν δαγκώνουν έναν άνθρωπο, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι το δηλητήριο του χρυσού φιδιού διαλύει το σημείο του δαγκώματος.
Το δηλητήριο μπορεί να είναι χρήσιμο στη σύγχρονη ιατρική
Το δηλητήριο του χρυσού φιδιού έχει φαρμακευτικές ιδιότητες και χρησιμοποιείται ήδη στην παραγωγή φαρμάκων για τη μείωση της αρτηριακής πίεσης, ενώ πιστεύεται ότι μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την πρόληψη θρόμβων αίματος, καρδιακών παθήσεων και προβλημάτων κυκλοφορίας.
Αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι πρέπει να επισκεφθείτε το νησί των φιδιών αν έχετε υπέρταση, αλλά αποτελεί τον βασικό λόγο, που ο πληθυσμός των φιδιών του νησιού δεν πρέπει να καταστραφεί.
Τα φίδια μάλλον δεν τα έφεραν πειρατές…
Σύμφωνα με έναν μύθο, το χρυσό φίδι έφτασε στο νησί χάρη στους πειρατές που ήθελαν να κρατήσουν τον κρυμμένο χρυσό τους. Λέγεται ότι δεν γνώριζαν ότι τα φίδια θα πολλαπλασιάζονταν τόσο πολύ που ο θησαυρός θα γινόταν απρόσιτος ακόμη και γι’ αυτούς, αλλά οι ιστορικοί υποστηρίζουν ότι αυτή η ιστορία είναι απλώς ένας ακόμα μύθος.
Συγκεκριμένα, το χρυσό φίδι εξελίχθηκε σε μια περίοδο δέκα χιλιάδων ετών, πιθανότατα όταν η άνοδος της στάθμης της θάλασσας οδήγησε στον διαχωρισμό του νησιού από την ηπειρωτική χώρα και στην απομόνωση των ζωικών ειδών σε αυτό.
Οπότε ο παράδεισος του φιδιού δεν έχει καμία σχέση με τους πειρατές, επισημαίνουν οι ειδικοί. Ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι ο πληθυσμός των φιδιών σε αυτό το νησί μεγάλωσε και αναπτύχθηκε για χιλιάδες χρόνια χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση. Αναπαράγονταν γρήγορα και δεν είχαν ως απειλή μεγάλους χερσαίους θηρευτές, αλλά υπήρχε ένα σημαντικό πρόβλημα – δεν είχαν ούτε χερσαία θηράματα. Γι’ αυτό έμαθαν να σηκώνονται και να πιάνουν τα πουλιά.
Τα χρυσά φίδια δεν είναι τα μόνα
Αν και είναι αναμφίβολα τα «αστέρια» του νησιού, τα χρυσά φίδια δεν είναι τα μόνα φίδια σε αυτό. Συγκεκριμένα, υπάρχει επίσης ένας μικρότερος πληθυσμός του Dipsas albifrons, ενός μη δηλητηριώδους φιδιού που μπορεί να βρεθεί και αλλού στον Ατλαντικό Ωκεανό. Αυτό δεν σημαίνει ότι αυτό το φίδι δεν είναι επικίνδυνο, αλλά το δηλητήριό του δεν μπορεί να σας σκοτώσει.